జ్ఞాపకాల చిత్తడి 

మబ్బులు  ముసిరితే చాలు

మబ్బుల్లాగానే  జ్ఞాపకాలూ ముసురుకుంటాయి

వర్షం కురుస్తుంది

మనసు నిండా జ్ఞాపకాల ఛిత్తడి

మెరుపులు మెరిస్తే

గుండెల్లో పిడుగులు-

వర్షం కురిస్తే చాలు 

ఫైకప్పు ఎందుకో ఏడ్చేది 

ఇల్లంతా భయంతో 

బితుకు బితుకుమనేది 

ఒంటరి క్షణాలు 

యుగాల్లా గడుస్తుంటాయి 

అనుదినమూ గండమే

అయినా ఆయువు అంత తొందరగా తీరదు 

పెంకులు రాలిన పైకప్పూ కూలిపోదు 

రోజులు లెక్కబెట్టుకోవడంలోనే

రోజులు గడచిపోతాయి 

గడచిన రోజుల గుర్తుగా 

కాసింత కవిత్వం 

వర్షాకాలపు విహ్వల జ్ఞాపకాల్లేకుండా

నేను లేను, నా గతం లేదు

తడిసిన బాల్యం ఆఖరు రోజుల్లో 

నన్ను పలకరించిన నా కవిత్వమూ లేదు.

వర్షం కురిస్తే చాలు 

జ్ఞాపకాల్లో తడిసిన గుండె 

చిత్తడి నేలవుతూ ఉంటుంది 

ఒక్క క్షణం భయం భయంగా 

బితుకు బితుకుమంటూ ఉంటుంది