ఒక బాలుడు, అతడి తల్లి

" సముద్రమేనా గర్జిస్తోంది? "
సముద్రం ఎండిపోయి చాలా కాలమైంది.
" నా చెవులు మార్మోగుతున్నాయే? "
కేవలం నీకే వినిపిస్తుంది.
" రైలు? "
వెళ్ళిపోయి చాలా సేపైంది.
"ఎవరో గురక పెడుతున్నారు"
అందరూ వింటున్నారు.
"మంటలు. మంటలు గర్జిస్తున్నాయి"
తగలబెట్టేందుకు మరేమీ మిగల్లేదు.
"ఆకాశం చేసే చప్పుడో ?"
మొదటగా చావాల్సింది ఆకాశమే.
"మరేమిటైతే?"
నాకు తెలీదు.
"ఇది అంతం"
కాదు. ఇది కొనసాగాల్సిందే
"శబ్దం"
కాదు.
"కాలం"
కాదు.
"మనిషి"
కాదు.
"ఏది దేన్ని కొనసాగిస్తోంది?"
తెలీదు. ఎవరూ కాదు.
"మనమేం చేస్తున్నాం "
తెలీదు. బహుశా బతుకుతున్నాం.
అది నీకు తెలియక పోవచ్చు.
"నాకు తెలీదు! "
అవును. కచ్చితంగా అంతే. బతకడం.
కేవలం చచ్చే దాకా బతకడం.
***
జపనీస్: తకనో కికో